کمی طعم رالی: مرحله ویژه جشنواره سرعت
اگر ویژگی اصلی من را از جشنواره سرعت گودوود امسال دریافت کرده باشید، شاید به یاد داشته باشید که من روی استیج رالی که در کنار خط پایان صعود تپه قرار دارد لمس کردم.
هر کسی که به این بخش از املاک گودوود سفر کند، با یک منظره بسیار جذاب پاداش می گیرد، نمایشی که با توجه به فهرست رانندگان و وسایل نقلیه حاضر، به راحتی می تواند به عنوان یک رویداد مستقل وجود داشته باشد. امروز قصد داریم نگاه دقیق تری داشته باشیم…
مرحله رالی 1.5 مایلی راه خود را از میان جنگل‌های انبوه می‌برد، با پیچ‌های تنگ متعدد، سوئیچ‌بک‌ها و خم‌ها و همچنین یک پرش. از این گذشته، هیچ مرحله رالی بدون حداقل یک نمونه از هر چهار چرخ از زمین کامل نمی شود.
مرحله کامل رالی در سال 2006 پس از طراحی توسط هانو میکولا، قهرمان رالی جهان در سال 1983 (و سه بار نایب قهرمان مسابقات جهانی) و به دلیل سبک رانندگی بی‌امانش به “فن پرنده” لقب گرفت.
فقط مناسب بود که پرش به افتخار میکولا نامگذاری شود. سایر پیچ ها یا به یاد رانندگان، رویدادهای قابل توجه یا وسایل نقلیه مهم در طول تاریخ رالی نامگذاری شده اند.
منطقه گود یک لیست A واقعی از ماشین آلات رالی بود. موفقیت برخی از این خودروها در سکوها در مراحل مختلف رالی سنجیده می‌شود، در حالی که برخی دیگر به خاطر مرزهای تکنولوژیکی که در آن دوره پیش می‌رفتند، معروف شدند، که همه آنها موفق نبودند.
مقررات زمانی بسیار کمتر از امروز محدود کننده بودند و این به رویکردهای مختلف اجازه می داد تا به نتیجه مطلوب دست یابند. گروه B اوج این دوران بود. این کلاس در ابتدا هیچ محدودیتی در طراحی، ابعاد، بدنه و ترکیب شاسی و همچنین خروجی موتور یا پیکربندی نداشت. بالاتر از مقررات ایمنی اولیه، قوانین گروه B اندازه و وزن لاستیک را محدود می‌کردند و چیزهای دیگر را محدود نمی‌کردند. سیتروئن BX 4TC متأسفانه یک مورد خیلی کم، خیلی دیر بود.
زمانی که قوانین برای گروه A سخت‌تر شد، تیم‌ها برای یافتن یک مزیت رقابتی باید خلاق‌تر می‌شدند. نمونه بارز این موضوع WRC S6 سوبارو ایمپرزا راجر داکورت سابق است، خودرویی که ممکن است از بازدید من از Autosportif بشناسید.
علاوه بر خودروهای فوق، مجموعه بزرگی از ماشین‌های رالی مبتنی بر تولید نیز در این مراسم حضور داشتند.
مکس مک‌ری در سال 2001 فورد فوکوس RS WRC عموهای فقیدش را در دست داشت. کالین مک‌ری در رقابت برای کسب عنوان قهرمانی سال 01 در این خودرو بود، تا اینکه در جریان رالی بریتانیا واژگون شد.
با مسیری که از میان جنگل ها می گذرد، چیدمان مرحله رالی گودوود نقاط دیدنی متعددی را فراهم می کند. با این حال، برخی از بهترین مکان‌ها را می‌توان با بیرون رفتن از پیست پیدا کرد. این حصار، یک حصار چوبی و سیمی تا کمر، منظره‌ای بدون مانع به جز درختان به شما می‌دهد.
شما مدت ها قبل از دیدن ماشین ها می شنوید، و با چنین تفاوتی در سن، به بازی حدس زدن آنچه در آینده ظاهر می شود تبدیل می شد.
شنیدن صدای ورودی عمیق و حنجره‌ای که فقط از یک جفت کاربراتور وبر سرچشمه می‌گیرد؟ احتمالاً یک اسکورت مجهز به BDA. یک تعویض دنده جرقه زنی با ضربه شلاقی می تواند R5 اشکودا فابیا باشد، و ضد تاخیر غرغره کننده هنگام بلند کردن، شاید یک ماشین WRC اواسط دهه 2000 باشد. لازم نیست مدت زیادی منتظر بمانید تا متوجه شوید، زیرا اتومبیل ها در فواصل 30 ثانیه ای به راه می افتند.
کرانه های شیب دار هر دو طرف مسیر باریک را در آغوش می گیرند، که گچ غالباً سخت بسته بندی شده به این معنی است که گرفتن آن کم است. مانند روز پنجشنبه مقداری باران ببارید، و بیشتر شبیه یک پیست یخ بود و در نتیجه برخی از رانندگان گرفتار شدند. با روحیه رالی واقعی، پس از تنظیم مجدد بدنه و نوار چسب، دوباره بیرون آمدند.
بیشتر وقت من در مرحله رالی در موقعیت پرش سپری شد. در مقایسه با سال‌های گذشته، جهت دویدن مسیر معکوس بود، به این معنی که پرش در سربالایی با یک ضربه به مراتب واضح‌تر بود، در حالی که بیشتر از یک میز تا فرود خفیف در سراشیبی بود. مشاهده چگونگی برخاستن خودروها و جذب تاثیر فرود بسیار جذاب بود. برخی از آنها دماغه سنگینی داشتند و صفحه لغزش بیشترین ضربه را می‌پذیرفت، در حالی که برخی دیگر سطح بیشتری داشتند.
و سپس برخی بودند که فکر نمی کنم تا به حال با یک چرخ ندیده باشم، چه برسد به چهار چرخ در هوا.
یکی از ماشین‌هایی (یا به عبارت دقیق تر، کامیون‌هایی) که من در آخر هفته برای دیدن آن بسیار هیجان‌زده بودم، جدیدترین سوپراسپرت یا یک ماشین مسابقه قدیمی نبود. تویوتا گازو ریسینگ داکار هایلوکس بود. این غول‌ها که در فاصله کوتاهی از جایی که من در آفریقای جنوبی بزرگ شدم ساخته شده‌اند (شاید استفان بتواند برای یک ویژگی کارگاهی تماس بگیرد؟)، این غول‌ها در رالی داکار در رده T1+ وارد می‌شوند. پس از 2500 مایل مرحله طاقت فرسا، ناصر العطیه و متیو باومل در سال 2022 پیروز شدند.
می‌توان فهمید که ناصر، یک برنده چند داکار و رالی، چقدر راحت پشت فرمان نشسته بود و در هر دو مسیر خود از تپه نمایشی برای تماشاگران به نمایش می‌گذاشت و کامیون بزرگ را از طریق صحنه باریک رالی عبور می‌داد. روز یکشنبه، ناصر و ماتیو مرحله رالی تپه‌نوردی را تکمیل کردند و پیست میدان خارج از جاده در یک اجرا، نشان می دهد که چقدر این کامیون دو تنی همه کاره است.
چند هفته از این رویداد می گذرد و من هنوز در کیفم غبار از صحنه پیدا می کنم، اما این همه بخشی از تجربه است، درست است؟ بعید است که قبل از طلوع آفتاب از خواب بیدار شوید، در محوطه ای پارک کنید و مایل ها در جنگل پیاده روی کنید تا زمانی که اتومبیل ها در حال پرواز هستند، بعید است، مگر اینکه از طرفداران سرسخت رالی باشید. بنابراین، صحنه رالی فستیوال سرعت گودوود را مزه‌کننده‌ای از معامله واقعی در نظر بگیرید.
اما اگر متوجه شدید که کافی نیست چه؟ نقشه را مطالعه کنید، یک قمقمه ببندید و به یک رالی صحنه مناسب بروید. شما ناامید نخواهید شد.
چایدون فورد
اینستاگرام: chaycore
