داستان برتر عقاب ، قسمت دوم

قسمت اول The Eagle Premier Story آغاز پروژه مشارکتی AMC-Renault X-58 در سال 1982 و هدف پرچمدار اصلی آن در جلو را پوشش داد. قرار بود خودرویی کاملاً جدید برای هدایت پیشنهادات AMC در آمریکای شمالی باشد. در قسمت امروز ، نگاهی دقیق تر به جزئیات فنی سدان شیک می اندازیم.

و یک چهار در شیک بود ، اگرچه پیشگامانه نبود. طراح افسانه ای Giorgetto Giugiaro با طراحی سه جعبه ای که در انتها زاویه دار بود ، در امتداد کناره ها ، با حداقل تزیینات و کروم بسیار محدود ، کار کرد. تصویر تیتر آخرین کار مربوط به Italdesign در سال 1987 است. برای خودروهای داخلی غیر معمول است ، Premier با افتخار نشان های Italdesign Giugiaro را در کنار تزئین درب خود نشان می دهد. شکل براق ضریب درگ 0.31 را برای آن به ارمغان آورد که تقریباً برابر ضریب انقلابی آئودی 100 (5000) 0.29 بود. با توجه به اینکه خودروها از نظر ظاهری شبیه هم بودند و هر کس در آن زمان مورد توجه قرار گرفت

هنگامی که به فروش رفت ، AMC شامل هفت سال ضمانت نامه خوردگی 100000 مایل برای آن بدنه قلمکار ایتالیایی بود. گارانتی تنها جایی نبود که Premier رقابت خود را پیش برد. چراغ های جلوی روشن تری نسبت به اکثر خودروهای هم رده خود داشت که طراحی کامپوزیت جدیدی داشت. چراغ ها خود قابل توجه بودند ، زیرا توسط شرکتی به نام Valeo طراحی شده بودند. والئو طرح پیچیده بازتابنده سطحی جدیدی را اختراع کرد. تنها دو خودرو از این فناوری پیشرفته جدید استفاده کردند ، Premier و Citroën XM.

پریمیر در داخل از هر رقیبی بزرگتر بود و AMC طراحی کارآمد فضایی طراحی شده توسط دیک تیگ را اجرا کرد. مسافران صندوق عقب از فضای بزرگ 16.3 فوت مکعب برخوردار بودند که برای کلاس عالی بود. فضای داخلی پریمیر برای اواسط دهه هشتاد بسیار آینده نگرانه بود و شامل بسیاری از لوازم الکترونیکی بود. دستگاه های اندازه گیری استاندارد با نور و کنترل آب و هوا در غلاف های پشت فرمان جفت شده اند. تنظیمات غیر معمول کنترل کامل را به راننده می دهد و دسترسی مسافر را فقط به جعبه دستکش ، استریو و اکولایزر استریو دیجیتال نشان می دهد.

در تریم های بدون تعویض کنسول ، اهرم تعویض دنده به جای ستون فرمان در غلاف سمت راست نصب شده بود و هنگامی که خودرو در حال حرکت بود در پشت آن فرو می رفت. در آن زمان بسیار پیشرفته (و احتمالاً آزار دهنده) ، چراغ های راهنمای چرخش بلافاصله پس از فعال شدن به حالت خنثی بازگشتند و راننده پس از اتمام چرخش صدایی را شنید که نشان می داد سیگنال دیگر فعال نیست. برف پاک کنها عملکرد متناوب مورد انتظار و همچنین حالت سرعت اتوماتیک را داشتند که خود را بر اساس میزان برخورد آب به شیشه جلو تنظیم می کرد.

AMC از هیچ موتور رنو 25 در پریمیر استفاده نکرد ، زیرا همه آنها چهار سیلندر و از رنو بودند. در عوض ، مدل های اصلی از آسیاب 2.5 لیتری AMC استفاده می کردند. این موتور چیز جدیدی نبود و در AMC Eagle در سال 1983 مورد استفاده قرار گرفت و پس از آن به وظیفه جیپ چروکی رفت. 2.5 از تزریق بدن دریچه گاز استفاده کرد و فقط 111 اسب را مدیریت کرد. قدرت چهار سیلندر منحصراً در تریم پایه LX Premier استفاده شده است.

مشتریانی که احساس خستگی می کردند می توانند V6 بزرگتر 3.0 لیتری V6 را در LX انتخاب کنند ، یا به تریم بالای ES که در آن استاندارد بود ، قدم بگذارند. گفت V6 PRV V6 مورد تأسف ناگوار قرار گرفت و انواع آن بسیاری از اتومبیل ها را آلوده کرد. بین 1974 و 1998 از این موتور در خودروهای سدان ، هاچ بک و ون های مارک های مختلف و همچنین DeLorean استفاده شد. V6 حداقل دارای تزریق سوخت بوده و 150 اسب بخار قدرت بسیار چشمگیرتری دارد. مصرف سوخت در 18 شهر و 22 بزرگراه خوب بود ، اما مطمئناً برجسته نیست. V6 Premier 10 ثانیه طول کشید تا به 60 رسید ، چهار خطی 11.5. همه پریمیرها از چهار سرعته اتوماتیک ZF استفاده می کردند که با خودروهایی مانند رنو 25 ، آئودی 100 ، ساب 9000 و پورشه 968 مشترک بود.

در این مرحله پریمیر از نظر فنی آماده حرکت بود و همینطور بود از نظر فنی خیلی دیر دویدن در قسمت سوم ما در مورد آنچه که در نهایت به فروش رسید اتفاق می افتد.

[Images: Italdesign, AMC]

خودی TTAC شوید. با عضویت در ما ، آخرین اخبار ، ویژگی ها ، موارد TTAC و سایر مواردی را که در مورد اتومبیل به حقیقت می رسد دریافت کنید. خبرنامهبه

مربوط