شاید کراس اوورها خیلی بد نباشند؟

شاید این فقط سندروم استکهلم خودرویی باشد، اما پس از 15 سال آزمایش وسایل نقلیه، که درصد زیادی از آن ها شاسی بلندهای کراس اوور بوده اند، من آماده هستم که بگویم: کراس اوورها چندان بد نیستند.

بله، می دانم، اگر خوب باشم از من می خواهید دو بار پلک بزنم، اما صدای من را بشنوید.

اول از همه، من همچنان از طرفداران خودروهای اسپورت پرخروش هستم، اما اجازه دهید با آن روبرو شویم – حتی در زمان رونق، خودروهای اسپرت بخش کوچکی از بازار هستند.

دوم، من همچنان یک مرد سدان ثابت قدم هستم. واضح است که من پیشنهاد نمی کنم که این موقعیت را رها کرده ام. من هنوز متوجه می شوم که سدان ها، به ویژه خودروهای سایز متوسط، می توانند کار بسیاری از رانندگان و خانواده هایشان را انجام دهند.

من در اینجا بحث نمی کنم که کراس اوورها بهتر از واگن ها (که تعداد کمی از آنها باقی مانده اند)، مینی ون ها یا SUV های بدنه روی فریم هستند. این کار احمقانه ای است که بخواهیم بحث کنیم کدام بخش از وسایل نقلیه “بهترین” است.

من فقط می گویم که با تمام مزخرفاتی که ما علاقه مندان و روزنامه نگاران خودرو به کراس اوورها می پردازیم، شاید فقط اندکی از آن واقعاً موجه باشد؟

باز هم، من این استدلال را دریافت می کنم که واگن ها و مینی ون ها بهتر از کراس اوورها می توانند مفید باشند و اینکه کراس اوورها فقط به این دلیل وجود دارند که برای افراد در سنین خاص (به ویژه هزاره های مسن تر و بیشتر، اگر نه همه، نسل X)، واگن ها و مینی ون ها ناعادلانه نوشته می شوند. خاموش به عنوان عمیقا uncool. میدونی چیه؟ من قصد ندارم استدلال کنم که کراس اوورها در مورد کاربرد، دینامیک رانندگی یا حتی مصرف سوخت “بهتر” هستند. به طور کلی، آنها نیستند.

اما در حال درک جذابیت هستم. بیشتر کراس اوورها نسبت به اکثر مینی‌ون‌ها بهتر به نظر می‌رسند، و در حالی که برخی از واگن‌ها فوکوس خودکار جذاب دارند (به شما نگاه می‌کنم، جگوار XF Sportbrake)، بیشتر آنها من را مجبور نمی‌کنند آن‌طور که هومر سیمپسون به گوشت خوک نگاه می‌کند، به آنها نگاه کنم.

مصرف سوخت، یا حداقل برد اگر mpg نباشد، به طور کلی قابل قبول است. وقتی صحبت از رانندگی اسپرت به میان می‌آید، امیدم را از دست داده‌ام – تعداد کمی از کراس اوورها این کار را به خوبی انجام می‌دهند، و حتی تعداد کمتری آن را به خوبی انجام می‌دهند بدون اینکه هزینه زیادی داشته باشند – اما بیشتر آنها به اندازه کافی خوب سوار می‌شوند. اکثر آنها راحت هستند و بیشتر محموله ها را به خوبی حمل می کنند. می‌توانم ببینم چرا افرادی که بازاریاب‌ها آن را «سبک زندگی فعال» می‌نامند و/یا افرادی که در اطراف انبوهی از مسافران و/یا حیوانات خانگی مانند آنها چرخ می‌زنند، دارند.

کراس اوورها به سادگی تعادلی را ارائه می‌کنند و برخی از آنها حتی نسبتاً شیک به نظر می‌رسند. مینی‌ون‌ها اغلب جذاب به نظر نمی‌رسند (با پوزش از طرفدار ون ساکن ما، مت پی.)، و در حالی که واگن هستند می توان سر برگردانند، خیلی ها این کار را نمی کنند.

اشتباه نکنید من به اندازه هر کس دیگری برای کاهش سدان سایز متوسط ​​عزادار هستم و معتقدم که سدان ها می توانند در زمینه حمل بار و مسافر بیشتر از آنچه که اکثر مردم تصور می کنند انجام دهند. من هنوز معتقدم که سایزهای متوسط ​​جایگاهی در جهان دارند و اگر عملی بودن دست من را مجبور نکند، تقریباً مطمئناً روزانه بعدی من یک سدان اسپرت در کلاس کامپکت یا متوسط ​​خواهد بود.

من هنوز استدلال نمی کنم که کراس اوورها هستند بهترین انتخاب برای اکثر خریداران اما اگر بخواهیم در یک دنیای متقاطع گیر کنیم، خوب، ممکن است خیلی بدتر باشد.

[Image: Lincoln]

یک خودی TTAC شوید. با عضویت در خبرنامه ما، آخرین اخبار، ویژگی ها، موارد TTAC و هر چیز دیگری را که به حقیقت در مورد خودروها می رسد، دریافت کنید.

مربوط