Stellantis در جاده هایی سرمایه گذاری می کند که خودروهای برقی را به صورت بی سیم شارژ می کنند
اکثر آنها موافق هستند که یک مانع بزرگ برای پذیرش انبوه وسایل نقلیه تمام الکتریکی، مشکل و سرعت (یا عدم وجود آنها) در شارژ کردن وسایل است. ابتدا باید یک ایستگاه پیدا کنید، سپس بعد از کشف اولین ایستگاه شکسته، یکی دیگر را پیدا کنید، و در نهایت در حالی که منتظر هستید وسیله نقلیه شما الکترون های کافی را جمع کند تا شما را به خانه برساند، در یک Burger King پرسه بزنید.
کمک در افق است. Stellantis با تعدادی از شرکتهای دیگر در اروپا همکاری کرده است تا به نام فوقالعاده Arena del Futuro، یک مسیر آزمایشی 0.6 مایلی که نوار آسفالت آن قادر به القای دینامیکی برای شارژ باتریهای خودروهای الکتریکی در حین رانندگی هستند، بسازد.
این مطمئناً یکی از جام های مقدس EV است، درست است؟ شارژ القایی باتری ها در حالی که وسیله نقلیه به سمت پایین بزرگراه حرکت می کند، جهشی بزرگ به سمت فرو بردن اضطراب مسافت برای همیشه خواهد بود. حتی اگر سیستم فقط کسری از برق مصرف شده در حین رانندگی را دوباره پر کند، مطمئناً برد کلی را افزایش می دهد و مدت زمان صرف شده در شارژرهای کنار جاده را در انتهای سفر کاهش می دهد.
البته این بسیار پیچیده تر از زدن چند مدار به روسازی است. سطح جاده بهینه شده است (Stellantis و شرکای آنها به جزئیات نمی پردازند) تا بدون تغییر در راندمان و کارآیی شارژ القایی، بادوام تر شود، در حالی که ظاهراً خطوط موسوم به “خط سیمی” دارای یک نوآوری – و احتمالاً اختصاصی- هستند. سیستم پیچ های نصب شده در زیر آسفالت در سمت وسیله نقلیه، گفته میشود که فناوری را میتوان برای طیف گستردهای از وسایل نقلیه تطبیق داد، زمانی که آنها به گیرنده ویژه مجهز شوند، قطعهای از فناوری که انرژی حاصل از زیرساخت جاده را به باتری منتقل میکند.
نحوه واکنش همه اینها به باران، برف یا تکههای بزرگ لاستیکی که توسط هلکت همسایه در طول یک فرسودگی دودآلود گذاشته شده است، مشخص نیست. با این وجود، این یک پیشرفت قابل توجه در پذیرش مداوم وسایل نقلیه الکتریکی است.
آن لیز ریچارد، رئیس واحد تجارت جهانی تحرک الکترونیکی در Stellantis گفت: “این یک راه حل پیشرفته برای ارائه پاسخی ملموس به مسائل محدوده و شارژ است، که هر دوی آنها نگران مشتریان هستند.” «شارژ وسایل نقلیه در حین حرکت، مزایای واضحی از نظر زمان شارژ و اندازه باتریهایشان فراهم میکند.»
با توجه به اینکه چقدر ظرفیت باتری برای برآوردن نیازهای محدوده (درک شده یا واقعی) اکثر مشتریان مورد نیاز است، مورد دوم یک نقطه عالی است. گفته می شود که بسته باتری در یک F-150 Lightning حدود 1800 پوند وزن دارد، در حالی که باتری یک تسلا مدل S زمین را تقریباً 1200 پوند خم می کند. توانایی شارژ در حین حرکت میتواند به طور بالقوه به خودروسازان اجازه دهد تا اندازه این غولها را کاهش دهند، حرکتی که وزن را کاهش میدهد و – از لحاظ نظری – برد را حتی بیشتر میکند، زیرا باتری مجبور نیست وسیله نقلیهای با وزن بیشتر از آفتاب.
آزمایش ادامه دارد و تیم تصمیم می گیرد یک اتوبوس فیات 500 و ایویکو E-Way را برای این کار مستقر کند.
[Image: Stellantis]
یک خودی TTAC شوید. با عضویت در ما، آخرین اخبار، ویژگیها، موارد TTAC و هر چیز دیگری را که به حقیقت در مورد خودروها میرسد، دریافت کنید. خبرنامه.