چرخ‌های کوچک، آئرو بزرگ و 500 اسب بخار: AE86 الهام گرفته از Pikes Peak
اگر در حال حاضر یک میلیون راه برای ساخت AE86 وجود دارد، اکنون یک میلیون و یک راه وجود دارد.
محصول فعلی خودروهای دریفت حرفه‌ای در این مرحله به خوبی درک می‌شود و اکثر آنها مسیر مشابهی را به سمت هدف خودروهای رقابتی دنبال می‌کنند. به ندرت نیازی به دور شدن از دستور العمل وجود دارد: قدرت بزرگ، پیشرانه قابل اعتماد، تعداد زیادی قفل فرمان و نرم ترین و عریض ترین لاستیک که قوانین به شما امکان دویدن را می دهد.
به قول قدیمی ها، “اگر خراب نشد، آن را تعمیر نکن”…
با این حال، علیرغم اینکه اکشن در مسیر سریع‌تر و هیجان‌انگیزتر از همیشه است (آیا محصولات فعلی خودروهای دریفت حرفه‌ای را به صورت حضوری دیده‌اید؟ آنها واقعاً چیز خاصی هستند)، یک جنبه منفی نیز وجود دارد. خودروها همگی کمی فرمولی و قابل پیش بینی شده اند.
حال، اگر هدف نهایی شما برنده شدن در مسابقات و مسابقات قهرمانی است، پس باید کارهایی را که برای رسیدن به آن باید انجام دهید، انجام دهید. به جهنم آنچه ممکن است دیگران در مورد زیبایی شناسی و سبک فکر کنند. به جز، دریفت، در اصل خود، همه چیز به سبک است.
در حالی که برخی هنوز برای درک نوعی از ورزش های موتوری که شامل سیستم زمان بندی نمی شود، تلاش می کنند، برخی دیگر نمی توانند دوباره مسابقه با ساعت را تصور کنند. دریفت جذابیتی دارد که دیگر ورزش های موتوری فاقد آن هستند.
وقتی افرادی مانند قهرمان فعلی WRC، Kalle Rovanperä را می‌بینید که تعطیلات آخر هفته‌اش را پشت فرمان A90 Supra ساخت Daigo Saito خود می‌گذراند، می‌دانید که بیشتر از چیزی که به نظر می‌رسد، دریفت کردن وجود دارد.
علیرغم قوانین نسبتاً باز دریفت، ما هنوز به جایی رسیده ایم که به نظر می رسد تمام خودروهای رقابت کننده با وجود آزادی نسبی موجود، با مجموعه ای از مقررات سختگیرانه مطابقت دارند. با این حال، برخی از سازندگان از این موضوع آگاه شده‌اند و اکنون در تلاش هستند تا برخلاف جریان آب پارو بزنند.
شما باید با برخی از کارهای دیگر او آشنا باشید، اما دارن مک نامارا بار دیگر در صدر تلاش برای احیای خودروهای دریفت است.
در حالی که دارن در حال تکمیل کار روی آئودی S1 Group-D خود بود، او همچنین در حال ساخت این AE86 برای دوست قدیمی سلطان القاسمی بود. دارن با توجه به همه چیزهایی که از ساخت تعداد زیادی کرولا در دو دهه گذشته آموخته است، فکر می کند که این احتمالاً بهترین چیزی است که تا به حال ساخته است.
چیزی که در مورد ماشین جالب است این است که چیزهای ثابت شده را با هم ترکیب می کند و برای یک ماشین دریفت کار می کند، با سبکی تازه در بالا.
با شروع از نمای بیرونی، دوباره تأثیر گروه B/Pikes Peak وجود دارد که عملیات گروه-D دارن در ایرلند مترادف با آن شده است. جالب اینجاست که طرح اولیه این بود که این ادای احترام به نسخه اصلی دارن باشد نیاز به سرعت AE86، اما اوضاع به طور طبیعی تشدید شد.
کیت پمپ‌شده D-MAC N3 حجم بصری را فراهم می‌کند و با یک ضربه‌گیر Run Free اصلاح‌شده و تعداد زیادی از پانل‌های فایبر گلاس سفارشی که از قفسه‌های خود Group-D انتخاب شده‌اند، جفت می‌شود.
بال سفارشی Group-D GT توسط یک باله کوسه مرکزی پشتیبانی می شود و به صفحات انتهایی سفارشی بزرگتر مجهز شده است. یک نوار چراغ ترمز LED با عرض کامل جایگزین چراغ های کارخانه عقب می شود که اکنون بخشی از یک پنل یک تکه عقب هستند.
اگر شمشیرهای هوازی شبیه آئودی S1 E2 را که سپر جلو و قوس های جلو را به هم وصل می کنند، مشاهده کنید.
بخش بزرگی از ظاهر هر AE86 انتخاب چرخ است. علیرغم قدرت قابل توجهی که آنها را می چرخاند، دارن قاطعانه معتقد بود که ماشین از چرخ های 15 اینچی استفاده می کند، زیرا در ذهن او هر چیزی بزرگتر در زیر ماشین نسبتا کوچک عجیب به نظر می رسد. Work Equip 40s با چرخ‌های جلویی مجهز به توربوفن‌های سفارشی انتخاب شد.
در تئوری، کرولای سبک وزن (وزن تخمینی حدود 1000 کیلوگرم/2200 پوند) برای رقابت با خودروهای سنگین‌تر روی لاستیک‌های پهن‌تر، به لاستیک زیادی در قسمت عقب نیاز ندارد.
انتقال نیرو از موتور به زمین یک جعبه سگ 4 سرعته GSR G-Force GSR با کلاچ دوقلوی Xtreme است. زیرفریم سفارشی نیسان سیلویا به دیفرانسیل تغییر سریع گروه D و محورهای Driveshaft Shop مجهز شده است.
همانطور که همیشه در هر یک از ساخت‌های سلطان در طول سال‌ها وجود داشته است، قدرت از یک GM LS V8 به شکل یک موتور 6.0 لیتری LS2 با میله‌های اتصال و پیستون ارتقا یافته، یک بادامک بالابر و فنرهای سوپاپ Comp Cams می‌آید. پیچ‌های ARP همه آنها را با هم نگه می‌دارند، در حالی که روغن مسابقه‌ای Driven باعث روان‌کاری می‌شود.
این یک راه‌اندازی ثابت و قابل اعتماد است که باعث می‌شود قدرت خوبی – حدود 500 اسب بخار – و گشتاور با سوخت سونوکو سوپریم 115 کار کند.
یک اصلاح جالب استفاده از ورودی های هوای سفارشی در کاپوت است که هوای سرد را به طرفین سرسیلندرها تغذیه می کند. این کار برای خنک کردن بسته های سیم پیچ و سرنخ های پلاگین است که به دلیل نزدیکی آنها به دوشاخه های اگزوز مستعد ذوب شدن هستند.
مدیریت از طریق مجموعه کاملی از محصولات Haltech شامل Elite 2000 ECU، iC-7 dash، کنترلر باند پهن WB2 و هاب Haltech CAN ارائه می شود. خنک کننده آب و روغن به ترتیب با رادیاتور دو گذر میشیموتو و خنک کننده روغن گروه-D انجام می شود.
همانطور که در بالا گفته شد، با تبدیل شدن قسمت عقب خودرو به IRS نیسان سیلویا، کویلورهای Group-D در سرتاسر آن با یک کراس بند جلوی سفارشی، کیت زاویه فرمان و بند انگشت استفاده شده است.
ترمز توسط دیسک‌ها و کالیپرهای Z32 300ZX به همراه ترمز دستی بیلت گروه D انجام می‌شود.
در نهایت، فضای داخلی تقریباً یک ماشین دریفت معمولی شماست. یک صندلی سطلی Sparco تنها با مهار چند نقطه‌ای TRS، داشبورد کربنی و فرمان سفارشی با کنترل‌های کامل خودرو، همه چیز را تا حد امکان حداقلی نگه می‌دارد.
یک جعبه تمیز در جایی نصب شده است که صندلی مسافر معمولاً در آن قرار می گیرد تا کلاه و دستکش سلطان را بین جلسات نگهداری کند.
نتیجه خالص، کرولای است که ممکن است شبیه هیچ کرولای دیگری قبل از خود نباشد، اما همچنان ماهیت یک کرولا را حفظ کرده است و همچنان باید با دسته فعلی خودروهای دریفت برتر رقابتی باشد. این علیرغم اتخاذ رویکرد متفاوت کاهش وزن و پیچیدگی در مقابل روش کنونی اجرای پهن ترین و نرم ترین لاستیک موجود است، در حالی که همه چیز را بیش از حد ساخته شده تا آنها را بچرخاند و دعا کند که هیچ چیز نشکند.
دیدن یک برداشت متفاوت همیشه شاداب است و امیدواریم در سال های آینده شاهد افزایش آن باشیم و افراد بیشتری به یاد بیاورند که واقعاً در هنگام ساخت اتومبیل های دریفت چقدر آزادی دارند.
شاید بحث جداگانه ای وجود داشته باشد که چگونه یک دستورالعمل سختگیرانه تر اغلب به راه حل های خلاقانه تر منجر می شود، اما این برای یک روز دیگر است…
پدی مک گراث
اینستاگرام: pmcgphotos
توییتر: عکس های pmcg
paddy@speedhunters.com
