تور کوپه کادیلاک الدورادو 1991

ما قبلاً دو سری Eldorados ویژه را در سری Rare Rides ارائه داده بودیم. سری جدیدترین کالکتورهای سری ETC یا Eldorado Touring Coupe بود. مدت ها پیش ما اولین اولین تور کوپه الدورادو از دهه هشتاد را نیز به نمایش گذاشتیم.

امروز نگاهی به ETC در وسط خواهیم انداخت و مجموعه خود را با کوچکترین نسل الدورادو از همه تکمیل خواهیم کرد.

الدورادو در سال 1967 ، در کنار Oldsmobile Toronado ، یک پیشرانه متحرک چرخ جلو بود. کوپه کاملاً سایز قدیم که از مدتها قبل وجود داشته است ، در سال 1971 وقتی اندازه کلی آن با طراحی مجدد 1971 از 221 به 224 اینچ افزایش یافت ، به اوج طول رسید. پایان دهه هفتاد به معنای کوچک سازی بیشتر و نسل دهم بود که تقریباً 20 اینچ نسبت به نسل قبلی خود از دست داد.

در اوایل دهه هشتاد ، در حالی که نسل 10 در آستانه جایگزینی بود ، GM یک خطای اساسی را مرتکب شد. با پیش بینی افزایش قیمت سوخت در بقیه دهه هشتاد ، اکثریت قریب به اتفاق خودروهای خود را برای سالهای 1985 و 1986 از جمله کادیلاک کاهش داد. درست در همان زمان افزایش قیمت سوخت ، الدورادو 16 اینچ دیگر برای نسل یازدهم خود از دست داد اتفاق نیفتاده.

کادیلاک با الدورادو به یک فضای میانی عجیب و غریب برخورد کرد ، جایی که پس از آن برای جلب نظر خریدار کوپه شخصی لوکس شخصی آمریکایی بسیار کوچک بود و به اندازه کافی اسپرت نبود که بتواند مشتری کادیلاک را به خود جلب کند. واقعاً تحت تعقیب ، که یک مرد BMW بود. فروش بلافاصله سقوط کرد و تولید الدورادو به حدود یک چهارم آنچه در پایان نسل دهم دو سال قبل بود ، کاهش یافت. با فروش بیش از پیش ، جنرال موتورز قیمت الدورادو را در سال 86 نسبت به سال قبل 16 درصد افزایش داد. پول بیشتر ، ماشین کمتر.

بخشی از این تقصیرها به گردن لنگ HT 4100 V8 افتاد که تنها موتور ارائه شده در سالهای 1986 و 1987 بود. این موتور غیرقابل اعتماد و قابل اعتماد بود. 4.1 از سال 1988 تا 1990 برای 4/1 لیتر 4100 منبع (یک موتور بهتر) تعویض شد. تحول نهایی 4.1 در سال 1991 برای الدورادو به دست آمد: 200 اسب 4.9. تمام موتورها با همان چهار سرعت اتوماتیک جفت شده اند که از سال 1986 تا 1993 توسط بسیاری از اتومبیل های جنرال موتور جلو استفاده شده است.

نسخه الدورادو تورینگ کوپه پس از اولین عرضه در نسل قبلی ، برای سال 86 بازگشت ، زیرا کادیلاک سعی داشت بیشتر خریداران اتومبیل یورو را به نمایشگاه های کاشی قهوه ای و نرده های برنجی خود جلب کند. تورینگ دارای سیستم تعلیق ویژه ای بود و از شدت روشنایی کمتری نسبت به الدورادو استاندارد برخوردار بود. هیچ زینتی از کاپوت ، لاستیک های سفید رنگ و سقف کالسکه وجود نداشت. تریم ساده کرومی ، سپرهای مرتب تر Touring Coupe را به همراه رینگ های آلیاژی مخصوص صیقل داده شده و نکات مربوط به اگزوز دوبل سه بخشه احاطه کرده است. در خوشه های لامپ عقب از لنزهای کهربا استفاده شده است و نشان های پشت ستون C مانند تورینگ کوپه قبلی کاملاً محجبه بودند. تزئینات سپر هوای جلو و عقب به رنگ بدنه اسپرت به ظاهر منسجم کمک می کند و دستگیره های درب نیز مطابق رنگ است.

در داخل Touring صندلی های سطل اسپرت قرار داشت که فاقد پارچه دکمه ای وحشتناک پارچه های دیگر بود. چوب واقعی جای پانل چوب را گرفت و تعداد آن کمتر از اتومبیل استاندارد بود. شیفت کف نیز جایگزین شیفت ستون سنتی می شد که مورد علاقه بزرگان بود. نگاه کلی بود خیلی بهتر نسبت به الدورادو استاندارد ، اما خریداران حق بیمه سنگینی را برای Touring Coupe پرداختند: ماشین استاندارد تا سال 1991 بیش از 31000 دلار بود. خریداران از خودروهای اروپایی خود فریب نخوردند و جنرال موتورز در 12مین دوره نهایی الدورادو یک بار دیگر E-body را امتحان کرد قبلا اینجا شما بقیه را می دانید.

به سختی می توان یک تور این نسل برای فروش پیدا کرد ، خیلی کمتر با عکس های خوب. Rare Ride امروز اخیراً در یک فروشنده در پنسیلوانیا برای فروش بود. سال آخر میلادی آن ، 4.9 و فقط 14000 مایل روی کیلومتر شمار داشت و با مبلغی نامعلوم فروخته شد.

[Images: Cadillac]

مربوط