TTAC Throwback: 1983 Eldorado Biarritz

برای نسل‌های مختلف رانندگان، کادیلاک الدورادو مظهر نهایی اعتبار و تجمل بود. رانندگی به این معنی بود که شما فردی ثروتمند و خوش سلیقه هستید.

با این حال، الدورادو در نهایت به یک چیز خوب تبدیل شد. مدل 1971-1978 یک سمفونی در سبک باروک بود. البته، V8 500 اینچ مکعبی زیر کاپوت به اندازه عرشه پرواز یک ناو هواپیمابر و فضای داخلی دلپذیر الویس جذابیت های خود را دارند. اما توده باورنکردنی و اشتهای فوق العاده برای سوخت به این معنی بود که آنها در حال انقراض بودند.

استانداردهای بهره وری سوخت و الزامات آلایندگی دیکته می کند که الدورادو بعدی که برای مدل سال 1979 وارد صحنه شد، نوعی بیش از حد منطقی را مجسم کند. اگر دقیقاً اروپایی نباشد، دست کم در آن جهت کمی دوری می‌کرد. خریدار آقای و خانم کادیلاک مصرف سوخت بهبودیافته و جرم کمتری را پذیرفتند تا زمانی که هنوز جای مجللی برای کاشت دنده‌های خود داشتند.

الدورادو 1979-1985 بر اساس پلتفرم E-body متحرک جلو جنرال موتورز (به اشتراک گذاشته شده با بیوک و اولدز)، تقریباً نیم تن از تجسم قبلی خود کم کرد. این خودرو طراحی بدنه روی فریم را برای جداسازی عالی از سر و صدای جاده حفظ کرد و برای اولین بار، الدورادو یا هر کادیلاک تولیدی، سیستم تعلیق کاملاً مستقلی داشت. ترمزهای دیسکی چهار چرخ نیز قیمت استاندارد داشتند.

کادیلاک با پیشرانه ها ابداع کرد. هیچ هیولای 500 اینچ مکعبی در اینجا وجود ندارد. در عوض، الدورادو در طول دوره تولید 1979-1985 با سه V8 بنزینی مختلف، یک V8 دیزلی و یک V6 بنزینی عرضه می شد. بزرگترین آنها 6.0 لیتر – یا کمتر. آن موتور از شکل اولیه غیرفعال کردن سیلندر استفاده می کرد و می توانست بر روی 8، 6 یا 4 سیلندر کار کند. از این رو به عنوان V-8-6-4 شناخته شد.

کامپیوتر جنینی خودرو بر روی شیر برقی کنترل می‌کرد که بازوهای چرخان را از هم جدا می‌کرد، بنابراین دریچه‌ها را به سیلندرهای مناسب باز می‌گذاشتند. گفته می‌شود که راندمان سوخت را تا 15 درصد بهبود می‌بخشد، اما فناوری رایانه‌ای روز در رانندگی روزمره به خوبی کار نمی‌کند، و این سیستم همیشه به آرامی کار نمی‌کند، و گاهی اوقات کار نمی‌کند. اصلا با این حال، موتور پس از جدا کردن یک سیم، به عنوان یک V8 سوخت تزریقی معمولی دریچه گاز کار می کند.

تشریح تمامی جنبه های پیشرانه های کادیلاک مورد استفاده در اواخر دهه 70 و اوایل دهه 80 در محدوده این مقاله کوتاه نیست. کافی است بگوییم؛ مشکلات قابل توجهی در رویش دندان وجود داشت. اما فناوری دیروز امروز یک گفتگوی جذاب را ایجاد می کند.

استایل الدورادو بدون تردید کادیلاک باقی ماند. جلوپنجره متمایز حتی بیشتر از قبل مشخص شده بود، و نمای جانبی خودرو واضح بود، با یک چنگک سریع شیشه جلو و خط سقف رسمی مشخص شده بود. چرخ‌های سیمی و لاستیک‌های دیوار سفید هنوز وجود داشتند و به حساب می‌آمدند، اما رینگ‌های آلیاژی نیز در دسترس بودند. یک لمس زیبای ظاهری سقف فولاد ضد زنگ در مدل های Biarritz بود. این آپشن به کادیلاک فلیتوود بروگام دهه 1950 بازمی گردد – خودرویی لوکس با چنان مشخصات لذت طلبانه که باعث می شد مدل های رولزرویس معاصر اسپارتی به نظر برسند. سقف‌های وینیل جزئی یا سقف‌های کامل «کالسکه» که به سبک کانورتیبل میل می‌کردند، برای راضی کردن سنت‌گرایان وجود داشت، اما خریدار اسپرت‌تر الدورادو می‌توانست آن را سفارش دهد. یک کانورتیبل مورد تایید کارخانه که توسط یک شرکت خارجی ساخته شده بود، نمایانگر یک رستاخیز واقعی بود. همه فکر می کردند کانورتیبل در سال 1976 مرده است و دیگر برنمی گردد.

کابین خلبان مثل قبل به سبک باروک نبود، اما بیشتر شبیه یک قصر جین بود تا یک باغ آبجو. به نظر می رسد که بر اساس الدورادوهایی که این نویسنده بازمانده دیده است، فضای داخلی چرمی ترجیح داده شده است، اما پارچه موجود بود. بسته به سطح تریم، تودوزی به شدت دکمه‌ای یا رول شده بود.

پانل های ابزار قطعا دیترویت بودند. اندازه‌گیری‌های زیادی برای منحرف کردن حواس از استفاده مجلل از تزئینات روشن و دال‌هایی از مواد با ظاهر اصیل چوب وجود ندارد. با این حال، هیچ کس برای راحتی نمی خواست. کنترل آب و هوای کارآمد، صندلی‌ها و پنجره‌های برقی، لامپ‌های مطالعه، و گزینه‌هایی وجود داشت که در اوایل دهه 1980 بسیار پیشرفته بودند، مانند خاطره‌ای برای موقعیت صندلی راننده یا درب بازکن سه کاناله گاراژ.

چرا این ماشین

وسایل نقلیه امروزی “ممتاز” به سادگی ظاهری عالی ندارند: همه آنها از مدرسه طراحی “کفش دویدن بلند شده” پدید آمده اند و اغلب با رنگ های بی صدا رنگ می شوند که فقط ناخوشایند بودن را نشان می دهد. در داخل خیلی بهتر نمی شود. رنگ های کسل کننده و صفحه نمایش لمسی عظیم محیط خاصی را ایجاد نمی کند. اعتراف می کنم که به نظر می رسد جنسیس ظرافت لوکس را به گونه ای درک می کند که کادیلاک و سایر محصولات لوکس تا حد زیادی فراموش کرده اند. اما حتی آن مارک شایسته کره ای در بخش کوپه لوکس شخصی کوتاهی می کند.

در مقابل، شخصیت برجسته الدورادو افرای افرای پاییزی یک ذره خنثی نشده است. الدورادو دلیل وجودی دراماتیک به نظر می رسد و راحتی مجلل برای دو نفر در جلو و فضای کافی برای چند نفر در عقب فراهم می کند. واقعاً اهمیتی نمی‌دهد که از رنگ بی‌نظیر آن یا پانل سقف از جنس استنلس استیل سکسی رنجیده باشید (اگر تسلا گزینه سقف فولادی ضد زنگ ارائه می‌دهد، ما از فریاد زدن برادران تسلا درباره عالی بودن آن کر می‌شویم). این چیست، به نظر شما چرم الماسی شیک است؟ به پوست‌های تیره‌دار با دکمه‌های کارمینی در این Caddy نگاه کنید. حالا که شیک است! البته، فرش مخمل خواب دار مطابقت دارد. چرا این کار را نمی کند؟

اکنون، این الدو خاص از موتور V8 4100 سی سی «فناوری بالا» کادیلاک استفاده می کند. نسخه‌های اولیه آسیاب به دلیل عادتشان به امولسیون کردن مایع خنک‌کننده و روغن به شکل لجن شکلاتی، لقب «میلک شیک موتور» را به خود اختصاص دادند. مراقب تعمیر و نگهداری باشید و چند تبلت ضد نشت را در سیستم خنک کننده قرار دهید، و این Eldo احتمالا شما را سرگردان نخواهد گذاشت. این نویسنده یک دوست خوب دارد که به طور مرتب از Cads مجهز به HT4100 خود برای سفرهای بین‌المللی استفاده می‌کند. او نرمی، کارایی سوخت و قابلیت اطمینان آنها را ستایش می کند.

در مورد اندازه کوچکتر (نسبت به الدورادو قبلی) هر چیزی که می خواهید صحبت کنید. الدورادو 1979-1985 با سیستم تعلیق کاملاً مستقل، تزریق سوخت «دیجیتال»، اوردرایو خودکار (از سال 1982 به بعد)، رایانه سفری، و مجموعه ای از اصلاحات مکانیکی، فناوری دهه 1980 را با تجملات سنتی Cad ترکیب کرد. خودروها هنوز هم آنچه را که لازم است برای مطابقت با نامی دارند که به معنای “تذهیب” است.

نکاتی که هنگام خرید کادیلاک الدورادو 1983 باید به آن توجه کنید

این یک واقعیت است که HT4100 V8 می تواند شکننده باشد و برای مدل سال 1983، تنها V8 بنزینی موجود در Eldo بود. سوابق تعمیر و نگهداری، مایل کم و دویدن روان را بررسی کنید. هنگام بازرسی خودرو، درپوش روغن را بردارید و آن را برای خنک کننده و روغن امولسیون شده بررسی کنید. همین کار را با میله اندازه گیری انجام دهید. از HT4100 انتظار شتاب سریع را نداشته باشید، اما ماشین باید به آرامی حرکت کند و گیربکس باید بدون مزاحمت عمل کند.

سایر پیشرانه های ارائه شده در الدورادوهای نسل دهم (و تنوع شگفت انگیزی از آنها وجود داشت) کمی قوی تر بودند، به خصوص پیشرانه 5.7 لیتری V8 بنزینی معمولی. V8-6-4، با سیستم غیرفعال کردن سیلندر اولیه خود، جای ترس نیست. بسیاری از آنها هنوز کار می کنند، و اگر این کار را نکردند، به سادگی یک سیم را در محفظه موتور بکشید و همیشه روی هر هشت سیلندر کار می کند.

گزینه موتور دیزلی را می توان با سر ناودانی های مدرن و جداکننده آب با کیفیت بالا ساخت – اما برای این کار مقداری سکه لازم است. خریداران واقعاً دلسوز می توانند یک موتور 4.1 لیتری V6 از نوع بیوک را انتخاب کنند. واقعیت جالب، در 252 اینچ مکعب، شش خم شده دو اینچ مکعب بیشتر از HT4100 V8 250 اینچ مکعبی جابجا کرد.

لوازم برقی زیادی در الدورادو وجود دارد: کنترل آب و هوا، صندلی‌های برقی، شیشه‌های برقی، MPG “Sentinel”، سانروف‌ها (یا شیشه‌های “Astroroofs”)، کروز کنترل، سیستم‌های صوتی پیچیده، رادیو CB، حتی صندلی‌های حافظه، و گاراژ از راه دور. درب بازکن همه آنها را از نظر عملکرد بررسی کنید. ترمیم یا جایگزینی می تواند باعث میگرن شود.

به طور خلاصه

هرکسی که در مورد پیشرانه یا هر قسمت دیگر از این Caddy نظر بدی بدهد، فقط حسادت می کند. آن را بخرید و هر وقت حال شما را گرفت به بیاریتز بروید. پاداش شما یک تجربه رانندگی است که شما را از ابتذالات رانندگی تهاجمی خلاص می کند – سعادت خالص.

TTAC Throwback

TTAC Throwback مجموعه‌ای است که به ماشین‌هایی اختصاص دارد که فکر می‌کنیم سزاوار مالکیت شخصی هستند که واقعاً آنها را دوست دارد. فقط تصور کنید که سارا مک لاکلان در حال زمزمه کردن است در آغوش یک فرشته در حالی که دوربین از کنار یک خودروی شایسته عبور می‌کند و به شدت امیدوار است که در نیسان ورسا بازیافت نشود (من چیزی در چشمانم دارم). اکنون پیش بروید، پیشنهاد خود را وارد کنید. الان آنجا، احساس بهتری ندارید؟ شما کار درستی انجام می دهید!

[Images: eBay/Seller]

یک خودی TTAC شوید. آخرین اخبار، ویژگی‌ها، موارد TTAC و هر چیز دیگری را که به حقیقت در مورد خودروها می‌رسد، ابتدا دریافت کنید مشترک شدن در خبرنامه ما.