EV ها فقط چقدر سبز هستند؟

من به عنوان یک ساکن مروارید ، شکایت در مورد هرگونه ریاکاری صنعتی را که از مسیر من عبور می کند شکایت می کنم و بخش خودرو چنان مرا مشغول کرده است که دیگر فرصتی برای رسیدگی به مشکلات خودم باقی نمانده است. اگرچه مجبور هستم اعتراف کنم که گاهی اوقات احساس گناه می کنم که مرتباً مجبور می شوم در مورد وسایل نقلیه برقی دست و پنجه نرم کنم. به شرطی که مایل باشید با محدودیت های شارژ و محدوده های کمتر از تأثیرگذار آنها کار کنید ، EV حتی در وضعیت فعلی خود نیز چیزهای زیادی برای ارائه دارد. اما روش بازاریابی آنها به قدری منفور بوده است که من اغلب روزهای خود را در اوج آنوریسم ناشی از ناامیدی به پایان می رسانم.

با این حال به نظر می رسد وزش باد در حال تغییر است.

پس از سالها تماشای این صنعت که سر خود را به دیوار کوبیده است ، به نظر می رسد رسانه ها آماده تغییر موضع خود هستند. به نظر نمی رسد اتخاذ سریع برق الکتریکی خالص اتفاق بیفتد و بسیاری از استارت آپ های EV در نهایت فرصتی بیشتر برای سرمایه گذاران برای دور انداختن پول بوده اند. به طور فزاینده ای تعداد افراد از من در مورد اتومبیل های مجهز به باتری می پرسند به گونه ای که نشان دهنده اشتیاق واقعی است. هیجان جای خود را به شک و تردید داده است زیرا افراد بیشتری شروع به تأمل می کنند که آیا الکتریسیته واقعاً تمام چیزی است که در آن شکسته است.

روزنامه وال استریت امسال چند مقاله در این باره منتشر کرده است که آخرین آن هفته گذشته کاهش یافته است. به جای اینکه با استفاده از این روایت که برق برای انتخاب یک محیط تمیزتر گزینه برق است ، شروع به پرسیدن س questionsال های سخت تر و حتی ریختن برخی از شرکت های فن آوری حبوبات ترجیح می دهد که کنسرو شوند. در این میان س aالی در مورد چگونگی پایین آمدن خودروسازان برای کاهش قیمت خودروهای برقی وجود داشت که در صورت تقاضای مواد مورد نیاز در آنها ، رقابتی باشد. بعلاوه ، هنگامی که صنعت بداند که باید باتری آن را تا حد ممکن مقرون به صرفه سازد ، تولید باتری به روشی سازگار با محیط زیست چیست؟

ما سالهاست که از همین موضوع تعجب می کنیم – و این فقط برای مبتدیان است. چگونه یک شبکه انرژی ملی با یک منظره غالب در EV مقابله می کند؟ آیا می توان به صورت قابل اعتماد و به روشی تمیزتر از آنچه امروز داریم ، این انرژی را تأمین کرد؟ چگونه از مواد اولیه کافی برای تولید باتری اطمینان حاصل کنیم؟ آیا ایجاد زیرساخت کاملاً جدید شارژ برای این سیاره کارآمدتر از ادامه کار با آنچه که در اختیار داریم است؟ اگر مصرف کنندگان به اندازه اتومبیل های درون سوز الکتریکی را دوست ندارند چه؟ اگر ماشین های الکتریکی به محض اینکه فکر می کنیم با ICE برابری نکنند چه می شود؟ در مورد عوارض اخلاقی استخراج در کشورهای جهان سوم چطور؟ در مورد خطرات انتقال به یک مدل رانندگی که به چین (تولید کننده باتری پیشرو در جهان) یک مزیت صنعتی آشکار می دهد ، چه می کنید؟

این گوشه ای است که صنعت و دولت خود را در آن نقاشی کرده اند تا به جای تفکر واقعاً انتقادی نسبت به این مسئله ، کمبودهای مرتبط با این فناوری را نادیده بگیرند و محیط زیست را در سطح سطح تشویق کنند. این یادآوری است که چگونه اتحادیه اروپا آلودگی هوا را با این تصور که اولویت بندی وسایل نقلیه با سوخت دیزل به طور خودکار در روز پیروز می شود ، کنترل می کند ، اما واقعیت این است که چند دهه بعد واقعیت را تسخیر می کند.

از جانب WSJ:

فن آوری کاملاً الکتریکی که توسط تسلا رواج یافته شامل نوعی بارگیری از جلو با خطر محیط زیست است. گازهای الکتریکی حتی در صورت شارژ مجدد با برق حاصل از سوزاندن ذغال سنگ ، کربن کمتری نسبت به اتومبیل های معمولی تولید می کنند ، اما باتری های قدرتمند آنها برای تولید نیاز به منابع زیادی دارند.

این حقیقت ناخوشایند یکی از دلایل بیشتر مشارکت سازندگان خودرو در زنجیره تامین EV است. سرمایه گذاری هایی مانند کارخانه های جدید تولید باتری که توسط جنرال موتورز در این هفته اعلام شد ، عمدتاً در مورد اطمینان از کنترل بیشتر بر عرضه ، فناوری و هزینه های مهمترین م EVلفه EV است. اما عامل چهارم که به سرعت در لیست اولویت ها بالا می رود ، کنترل ردپای محیطی آنهاست.

خرید سلولهای باتری ساخته شده با برق تجدیدپذیر یکی از تمرکزهاست. در مواجهه با تقاضای بسیار شدید ، استارت آپ باتری اروپایی Northvolt ، که توسط فولکس واگن و BMW پشتیبانی می شود ، هفته گذشته 2.75 میلیارد دلار سرمایه بیشتر برای توسعه بیشتر تأسیسات تولید کربن کم خود در شمال سوئد ، جایی که انرژی برق آبی فراوان است ، جمع آوری کرد.

یکی دیگر از موضوعات داغ ، استخراج فلزات باتری ، به ویژه لیتیوم است. این صنعت قبلاً بیشتر نگران کبالت بود که به دلیل اتهامات مربوط به کار کودکان ، بیشتر از جمهوری دموکراتیک کنگو تأمین می شود ، اما در سال های اخیر نقش این فلز در شیمی باتری کاهش یافته است. لیتیوم را نمی توان به راحتی در باتری های لیتیوم به حداقل رساند. سهام تولیدکنندگان آمریکایی Albemarle و Livent در معاملات نزدیک به بالاترین سطح قرار دارند.

شرکتهای خودروساز که از EV به عنوان یک تاکتیک برای کنترل بیشتر محصول خود استفاده می کنند ، بیشتر مورد تأکید شرکتهایی است که اکنون در حال تصور مجدد مفهوم مالکیت وسیله نقلیه هستند زیرا گروههای لابی گری حرکت درست ترمیم t0 را آغاز می کنند (که معتقد است شرکتها این کار را نمی کنند) حق دارند آنچه را که مشتریان پس از خرید می توانند با محصولات خود انجام دهند ، تعیین کنند). اما این مسئله دیگری است که ما باید جداگانه در آن غوطه ور شویم. نکته این است که بخش خودرو به مرحله ای رسیده است که در حال دور انداختن روش ثابت تجارت است تا بتواند کنترل بیشتری بر محصولات داشته باشد.

و اگر کسی در این تجارت تمایل به بیان صریح آن داشته باشد ، مطمئناً می توانیم یک بحث صریح و سازنده داشته باشیم. اما مسئله EV بسیار درگیر این مفهوم شده است که به طرز معجزه آسایی برای محیط زیست بهتر خواهد شد ، به شرطی که خیلی به آن فکر نکنید ، ملاحظات قابل تأمل هرگز از صحنه دور نمی شوند.

این نیز مشکلی منحصر به شرکت های فناوری نیست. در مورد صنعت نفت بیزاری زیادی وجود دارد و تصمیمات احمقانه فراوان وجود دارد – مورد علاقه فعلی من این است که بهتر است حمل و نقل نفت در سراسر جهان با استفاده از کشتی های تانکر فوق العاده آلاینده یا بارگیری بر روی کامیون های مخصوص پخش دود ، به جای تهیه و تهیه و تصفیه آن به همان اندازه در داخل کشور و انتقال آن از طریق خطوط لوله. بحث هرگز این نیست که قرار دادن بسیاری از زیرساختهای انرژی خود در یک فضای آسیب پذیر بسیار خطرناک است ، یا اینکه منافع سیاسی پیچیده ای داریم که ممکن است باعث دلسردی پالایشگاههای سبک خانگی شود. ما فقط بهانه کلاهبرداری برای آن صادر شده است شاید برای محیط زیست بد است ، فقط متفکرترین مثالها از جمله ذکر مواردی از خراب کردن اراضی حفاظت شده.

این در صورتی است که خوش شانس باشیم. اما چرا در سال 2021 هنگامی که می توانستیم همان روایت ها را دنبال کنیم ، EV ها کمتر عشق می ورزند؟

خوب ، ما در حال دیدن برخی از کاستی های آنها هستیم. مهمتر از همه ، این صنعت نیز امیدوار کننده است که ظرف چند سال دیگر خشمگین خواهد بود. این همزمان است با اینکه همه می فهمند زنجیره های تأمین جهانی لزوماً چیزی نیستند که به لطف کمبود نیمه هادی که کاملا سازنده خودروسازان است ، می توانیم دائماً روی آنها حساب کنیم. خودروهای الکترونیکی ممکن است در واقع از منظر کسب و کار پایدار نباشند – حداقل ، نه هنوز.

“داده ها نشان می دهد که منحنی هزینه باتری بسیار کندتر از hype پایین می آید. تنگناها و چالش های زیادی وجود دارد که مردم آنها را نادیده می گیرند ، ”میو کاتو ، تحلیلگری که در بستر تحقیقاتی Smartkarma منتشر می کند ، به گفت: WSJ.

بیشتر مطالعات حاکی از آن است که BEV برای محیط زیست بهتر است اگر پس از رانندگی با وسیله نقلیه فعلی خود تا خراب شدن چرخ ها ، خرید چیزی متوسط ​​، تأمین هرچه بیشتر انرژی انسانی از منابع تجدیدپذیر و حداقل برای یک دهه رانندگی ، آن را خریداری کنید. در همین حال ، به نظر می رسد شرکت های EV تنها در صورت حمایت بسیاری از سرمایه گذاران هیجان زده و پشتیبانی از یارانه های دولتی ، سودآور هستند.

در حال حاضر ، به نظر می رسد یک پیشنهاد گمشده وقتی به صورت انتقادی مشاهده شود. اما این بدان معنا نیست که پس از چند تحقیق و تحقیق بیشتر ، الکتریکی ها سرانجام از اتومبیل های بنزینی محور پیشی نمی گیرند. به نظر می رسد مشکل واقعی این است که به نظر می رسد هر کسی که در این امر پیروز می شود ، از این واقعیت چشم پوشی می کند تا در اسرع وقت ما را به خط پایان برساند. اما این فقط یک نظر است و من همیشه درباره اجماع مصرف کننده کنجکاو هستم.

امروز اتومبیل های برقی را چقدر سبز می بینید و از الان تا زمانی که قرار است با وسایل نقلیه احتراق داخلی به برابری مالی برسند ، چه چیزی را پیش بینی می کنید؟ آیا ما در مسیر درستی هستیم یا اینکه کل آزمایش EV کاملاً درگیر تلاش های بازاریابی مرتبط و تأثیر دولت شده است؟

[Image: Welcomia/Shutterstock]

مربوط