چشم انداز Oil 2021 – عرضه بیش از حد و تقاضای پایین
نفت 2021 ، تحلیلی توسط آژانس بین المللی انرژی (IEA) ، توضیح می دهد که چرا همه گیری باعث سقوط تقاضا برای نفت در سال 2020 شده است ، و چرا ممکن است هرگز به “حالت عادی” برگردد.
رفتارهای ما به عنوان افراد و ملت ها به دلیل COVID-19 و محدودیت هایی که در این مدت برای ما ایجاد شده تغییر کرده است. همچنین حرکتی در سرتاسر جهان برای تسریع در کاهش انتشار کربن ایجاد شده است که باعث کاهش شدید تقاضای نفت طی شش سال آینده شده است. این به نوبه خود باعث آشفتگی کشورهای تولیدکننده نفت و شرکت ها شده است ، آنها باید تصمیم بگیرند در مورد هر اکتشاف جدید و بهره برداری از منابع موجود که فقط ممکن است به مازاد موجود در حال حاضر اضافه کند.
در سال گذشته مازاد موجودی ایجاد شده است که در حال نابودی است و ذخایر جهانی نفت منهای هرگونه ذخایر استراتژیک به تدریج در سال 2021 به سطح قبل از همه گیری باز می گردند. در همین حال ، دولت ها به عنوان یک عامل کاتالیزور به دنبال بهبود هستند. رد پای کربن را کاهش دهیم ، به خصوص اگر دولت های گفته شده سیاست های سختگیرانه تری را دنبال کنند که اجرای ما به اصطلاح انرژی پاک را تسریع می کند.
با توجه به این نکته ، کشورهای تولیدکننده نفت و شرکتها در مضیقه هستند. منابعی را در زمین بنشینید یا ظرفیت جدیدی ایجاد کنید که ممکن است برای مدت طولانی بیکار بماند؟ بیایید بگوییم من و شما و رانندگان در سراسر جهان خرید این موضوع را انجام نمی دهیم و همه این متخصصان نمی توانند یک بار دیگر تقاضای نفت و بنزین را افزایش دهند. این امر تولیدکنندگان را با کمبود مواجه خواهد کرد و بحران نفتی دیگری خواهیم داشت که تبعات ژئوپلیتیکی را در پی خواهد داشت و کمبودهای عرضه را به دنبال خواهد داشت.
در سطح جهانی ، پیش بینی می شود که تقاضای نفت رکورد 9.3 میلیون بشکه در روز (mb / d) در سال 2020 کمتر از 2019 باشد ، زیرا COVID-19 تحرک را در 187 کشور متوقف کرد. نیمه دوم سال 2020 باید بهبودی تدریجی را نشان دهد ، زیرا واکسیناسیون افزایش می یابد و سطح فعالیت ما افزایش می یابد ، اما هنوز انتظار نمی رود که تقاضا قبل از پایان سال ها به سطح قبل از همه گیری برسد.
آنچه ما نمی توانیم حساب کنیم ، سرعت بازیابی است و از نظر جغرافیایی ، بین بخش ها و محصولات مختلف چقدر ناهموار است. تقاضای بنزین بعید است که به سطح سال 2019 بازگردد ، زیرا بازده سوخت و حرکت به سمت وسایل نقلیه الکتریکی بیشتر هرگونه رشد در مصرف را جبران می کند. حتی در حالی که شاهد بازگشت ده ها هزار آمریکایی به آسمان هستیم ، انتظار می رود که سوخت هواپیمایی به آرامی تا سال 2024 به سطح 2019 بازگردد و ادامه و رشد جلسات آنلاین می تواند سفرهای تجاری را به طور نامحدود تحت تأثیر قرار دهد.
سرمایه گذاری در صنعت نفت و برنامه های توسعه محدود شده است ، زیرا شرکت ها در ابتدای سال 2020 1/3 کمتر و 30 درصد کمتر از سال 2019 هزینه کردند. در سال 2021 انتظار می رود فقط یک افزایش ناچیز سرمایه گذاری انجام شود. با کاهش هزینه ها و تأخیرهای پروژه ، رشد عرضه در سراسر جهان محدود شده است. ظرفیت تولید جهانی نفت تا سال 2026 به 5 مگابایت در روز رسیده است و تا زمانی که اقدامی از سوی کشورهای پیشرفته انجام نشود ، برای تأمین تقاضای تقاضا تا سال 2026 5.2 مگابایت در روز خواهیم داشت.
انتظار می رود نیمی از این افزایش عمدتا از طریق ظرفیت موجود از خاورمیانه باشد. تحریم ها علیه ایران ممکن است عربستان سعودی ، عراق ، امارات متحده عربی و کویت را ملزم به تولید نفت در بالاترین حد یا بالاترین حد خود کنند. این تغییری نسبت به زمانی است که ایالات متحده بر رشد عرضه جهانی تسلط دارد و سطح سرمایه گذاری و فعالیت ما فقط با افزایش قیمت افزایش خواهد یافت. چشم انداز صنعت نفت برای نظم و انضباط در هزینه ها ، گردش پول بهتر ، کاهش یا کاهش بدهی و افزایش بازده برای سرمایه گذارانشان است.
طبق IEA ، مصرف روغن اتومبیل مسافری در اواخر سال 202 به اوج خود می رسد و طی دهه 2030 ، فقط به طور متوسط 0.1 مگابایت در روز افزایش می یابد ، در کل به دلیل ادامه استفاده توسط پتروشیمی ، باربری ، حمل و نقل و حمل و نقل هوایی ، هیچ اوج وجود ندارد. صنایع با این حال ، تغییر سیاست ها منجر به اوج تقاضای جهانی نفت در چند سال آینده خواهد شد ، زیرا در کشورهای توسعه یافته بین سال های 2018-2040 بیش از 50 درصد و در کشورهای در حال توسعه 10 درصد کاهش می یابد.
[Images: International Energy Agency]