رانندگان ایالات متحده به طور جدی در وسایل نقلیه خودران شروع به ترش کردند

علیرغم اینکه برخی از بزرگ‌ترین خودروسازان جهان تا سال 2020 خودروهای خودران را از نظر تجاری بادوام وعده می‌دهند، خودروهای خودران هنوز در هیچ ظرفیت جدی ظاهر نشده‌اند. مسلماً وسایل کمکی پیشرفته رانندگی شروع به غصب مقداری کنترل از راننده کرده اند. اما زمانی که همه نسبت به فناوری‌های درگیر خوش‌بین‌تر بودند، آنها کاملاً آن چیزی نیستند که صنعت تصور می‌کرد. این ممکن است در مورد مصرف کنندگان نیز صدق کند، که به نظر می رسد در فرض کلی وسایل نقلیه خودران ترش کرده اند، زیرا شروع به یادگیری همه چیزهایی که ممکن است مستلزم آن باشد، کرده اند.

به نظر می‌رسد که این امر در تضاد با فشار مجدد تولیدکنندگان خودرو برای تبلیغ این فناوری است. پس از اینکه اکثر شرکت‌ها تبلیغات عمومی AVهای خود را کاهش دادند (سرزنش از دست دادن مهلت‌ها، بیماری همه‌گیر، توسعه ضعیف، نگرانی‌های قانونی و غیره) چندین بار دوباره شروع به کار کردند. Uber Freight اخیراً چشم‌انداز خود را برای کامیون‌های خودران اعلام کرده است که در آن وسیله نقلیه خود را در بزرگراه خلبان می‌کند در حالی که یک راننده انسانی منتظر است تا زمان حرکت در خیابان‌های فرعی یا کشیدن دکل به انبار برسد. هوش مصنوعی Argo (با حمایت فورد و فولکس واگن) گفته است که در حال ایجاد یک هیئت از کارشناسان خارجی برای کمک به نظارت بر استقرار ایمن فناوری خودران خود است، و جنرال موتورز به تازگی اعلام کرده است که شبکه SuperCruise خود را دو برابر خواهد کرد تا راه را برای خودمختاری در سراسر کشور هموار کند.

و این فقط در چند روز گذشته بوده است. بازگشت به گذشته در طول سال کامل نشان می دهد که تعداد بیشماری از شرکت های دیگر به شیوه ای مشابه عمل می کنند. می‌توانیم بی‌پایان بحث کنیم که آیا این صرفاً تاکتیکی است برای تقویت وال‌استریت شیفته‌ی فناوری یا فشاری جدی‌تر و جدی‌تر برای در نهایت عرضه AVها به جاده. اما بحث در مورد علاقه مندی عمومی بسیار سخت تر است زیرا اطلاعات زیادی برعکس وجود دارد.

گرگ برانون، مدیر مهندسی خودرو و روابط با صنعت در انجمن خودرو آمریکا (AAA)، اخیراً به حضار میشیگانی که در سمینار توجیهی مدیریت مرکز تحقیقات خودرویی شرکت کرده بودند، گفت که احتمالاً حتی یک مورد تجاری برای نصب فناوری خودران در خودروهای سواری وجود ندارد.

برانون در طول این رویداد گفت: “فقط هیچ مورد تجاری برای استقلال کامل برای مالکیت فردی وجود ندارد.” آنچه که ما می‌خواهیم بگوییم این است که بیایید فناوری‌های ایمنی را که مردم می‌توانند امروز بیرون بروند و خریداری کنند، کار بهتری انجام دهیم، ویژگی‌هایی که واقعاً می‌خواهند و حاضرند برای آن هزینه بپردازند.»

در حالی که انجمن اساساً یک سازمان حمایت از مصرف کننده است، به طور رسمی از دنبال کردن فناوری های خودران حمایت می کند، نگرانی های خود را در مورد کارایی AVهای امروزی و نحوه تلاش صنعت برای پیاده سازی آنها ابراز کرده است. این شامل برخی از ویژگی‌های اساسی‌تر است که به عنوان کمک‌های رانندگی پیشرفته واجد شرایط هستند – چیزی که آزمایش‌های خود گروه نشان داده است که به شدت ناسازگار است.

او خاطرنشان کرد: حتی برای سطح 2 خودمختاری، هیچ استاندارد ایمنی برای نحوه عملکرد آن وجود ندارد. «فقط به این دلیل که می‌توانید یک آزمون استاندارد شده برای یک سیستم خاص را با موفقیت پشت سر بگذارید، به این معنی نیست که این آزمون مؤثر است.»

AAA همچنین مطالعات متعددی را برای تلاش برای دریافت حسی از آنچه که مصرف کنندگان واقعاً می خواهند، راه اندازی کرده است، که نمونه اخیر بسیار خطرناک است. یک نظرسنجی از 62 میلیون عضو آن نشان داد که تنها 18 درصد واقعاً خواهان قابلیت‌های خودران جامع هستند، در حالی که 77 نفر گفتند که هنوز هم دوست دارند وسایل نقلیه ایمن تر شوند – بنابراین سازمان تمرکز خود را در اینجا قرار داده است.

“[AAA has] برانون ادامه داد: “اگر بتوانیم سطح را بالا ببریم، برای ایمنی چیز خوبی است.”

مطالعه اخیر دیگری از Pew Research نشان داد که علاقه مشابهی به AVs در میان بزرگسالان آمریکایی وجود ندارد. بر اساس داده‌های گسترده‌ای که با نظرسنجی نوامبر 2021 با تمرکز بر هوش مصنوعی و مسائل مربوط به پیشرفت انسان آغاز شد، این اتاق فکر دریافته است که اکثر آمریکایی‌ها به خودروهای خودران اعتماد ندارند. تنها حدود 30 درصد از زنان می گویند که معتقدند اتومبیل های خودران باعث کاهش تعداد کشته ها یا مجروحان در تصادفات رانندگی می شود، در حالی که 49 درصد از مردان نیز همین را گفتند. با مشخص شدن سؤالات، پذیرش بهبود نیافت.

کمی بیش از نیمی از زنان مورد بررسی در مورد احتمال اشتراک جاده با وسایل نقلیه خودران ابراز نگرانی کردند. مردها دوباره اینجا را پذیرفتند. اما (همانطور که در مورد زنان) اکثریت همچنان گفتند که آنها واقعاً از فرضیه کامیون های تحویل خودران در بزرگراه خوششان نمی آید. هنگامی که از مردم پرسیده شد که آیا مردم وسایل نقلیه خودران را به طور کلی برای جامعه مفید می‌دانند، تنها 17 درصد از زنان و 36 درصد از مردان مورد بررسی گفتند که اینطور هستند. اقلیتی از هر دو جنس نیز گفتند که در صورت داشتن فرصت، به احتمال زیاد سوار خودروی خودران خواهند شد.

پس چرا پس از این همه سال استقبال عمومی بیشتر نشده است؟

در حالی که هیچ دلیل مشخص و واضحی وجود ندارد که بتوان به آن اشاره کرد، ما مطمئناً می توانیم حدس بزنیم. برای شروع، آزمایشات نشان می‌دهد که وسایل کمکی پیشرفته رانندگی که به سرعت به تجهیزات استاندارد تبدیل شده‌اند (مانند حفظ خطوط، کروز کنترل تطبیقی، تشخیص عابر پیاده، ترمز اضطراری خودکار) در خودروهای امروزی فاقد ثبات هستند و حتی ممکن است رانندگان را دچار احساس امنیت کاذب کنند. در نهایت با کاهش زمان واکنش، مهارت های خود را به عنوان یک راننده کاهش می دهند. ما همچنین تعداد زیادی شواهد حکایتی را جمع آوری کرده ایم که نشان می دهد چگونه این سیستم ها می توانند به راحتی توسط شرایط آب و هوایی نامناسب و خط کشی های جاده ای ضعیف شوند. تجهیزات حسگر لازم اغلب شکننده هستند و تعویض آنها نیز بسیار گران است.

به همین ترتیب، AVها با سرعتی که صنعت وعده داده بود (مثلاً مجموعه کامل خودران تسلا) پیشرفت نکرده‌اند و مردم را تشویق می‌کند تا در کل به فناوری شک کنند. شما را نمی‌دانم، اما من از شرکت‌هایی که جریان اصلی رانندگی خودران را دنبال می‌کنند، حال و هوای خودروهای پرنده را دریافت کرده‌ام.

اما بزرگترین مانع ممکن است این باشد که چگونه شرکت های خودروسازی مدل های تجاری مربوطه خود را تغییر می دهند. بسیاری از خودروسازان اشتیاق ناگهانی برای اعمال اشکال جدید کنترل بر وسایل نقلیه‌ای که قبلاً فروخته‌اند نشان داده‌اند، و بسیاری را در مورد چشم‌انداز داشتن یک وسیله نقلیه متصل که می‌تواند به طور مؤثر خودش رانندگی کند، ناامید کرده است. بازاریابی در خودرو مسئله دیگری است که به طور تصاعدی رشد خواهد کرد، دومین رانندگان فردی در طول رفت و آمد خود در بزرگراه به مخاطبان اسیر تبدیل می شوند.

با این حال، فیل در اتاق تعیین می کند که چگونه AV ها باید تنظیم شوند و در نهایت چه کسی در هنگام تصادف یک وسیله نقلیه مقصر است. اگر رانندگان انسانی پس از اینکه سیستم خودرانشان نتواند از تصادف جلوگیری کند، مسئول باقی بمانند، بسیاری آن را به عنوان یک خطر غیرضروری در نظر می گیرند که صرف نظر از اینکه سیستم چقدر موثر باشد، ارزش پرداخت آن را ندارد. اما اگر مسئولیت بر عهده سازنده گذاشته شود، ممکن است تصمیم بگیرند که پیامدهای مالی و روابط عمومی بسیار زیاد است. این به توضیح اینکه چرا بسیاری از کسب‌وکارها در سال‌های اخیر از AVهای مبتنی بر مصرف‌کننده دور شده‌اند و به سمت برنامه‌های تجاری/ناوگان و «اشتراک‌گذاری خودرو» روی آورده‌اند، کمک می‌کند.

همانطور که در حال حاضر اوضاع وجود دارد، وزارت حمل و نقل و کنگره ایالات متحده در مورد نحوه تنظیم AV ها بسیار سهل انگاری کرده اند. همچنین در مورد نحوه رسیدگی به زیرساخت های اطراف نیز اختلافات مداومی وجود داشته است. آیا تولیدکنندگان به سازمان های دولتی اجازه دسترسی به وسایل نقلیه خودران را می دهند؟ آیا دوربین های داخل خودرو باید برای اطمینان از توجه رانندگان الزامی شود؟ اگر کسب‌وکارها سعی کنند به مدل‌های مالکیت مشترک فوق‌الذکر بپردازند، حتی چقدر می‌توان حریم خصوصی مشتری را حفظ کرد؟

این همه زمینه‌ای است که قبلاً در TTAC قدم گذاشته‌ایم و این واقعیت که به نظر نمی‌رسد این صنعت به نگرانی‌های مرتبطی که از سال 2013 وجود داشته است توجه نکرده است، چندان دلگرم‌کننده نبوده است. در حالی که به دست آوردن اطلاعات دقیق در مورد این موضوع دشوار است، اما به نظر می رسد استقبال کم مصرف کنندگان از AV در میان ساکنان آمریکای شمالی در حال کاهش است.

برانون از AAA توضیح داد: «این ایده که فرد روزی می‌تواند بیرون برود و یک وسیله نقلیه شخصی کاملاً مستقل بخرد احتمالاً ناقص است. ماشین تصادف می کند و در نتیجه یک نفر را می کشد، چه کسی مسئول آن است؟

“این فقط در محیط ناوگان منطقی است، جایی که مالک ناوگان و سازنده می توانند دست در دست هم برای اطمینان از حفظ فناوری کار کنند.”

[Image: Just Dance/Shutterstock]

یک خودی TTAC شوید. آخرین اخبار، ویژگی‌ها، موارد TTAC و هر چیز دیگری را که به حقیقت در مورد خودروها می‌رسد، ابتدا دریافت کنید مشترک شدن در خبرنامه ما.