فینال V8 گرندپری ، GXP از 2005

جایزه بزرگ پونتیاک یک محصول طولانی مدت در خط تولید پونتیاک بود ، یک جایگزین هیجان انگیز رانندگی برای خودروهای بیوک و شورولت که پلتفرم های مختلف خود را با آن به اشتراک گذاشت. گرچه جایزه لوکس شخصی اولیه اش کمرنگ شد ، گرندپری در پایان عمر خود آخرین هورا V8 داشت. این نوعی بازگشت به شکل پس از سالها با حداکثر شش سیلندر بود. بیایید برخی از ویژگی های GXP را بررسی کنیم.

گرندپری در اوایل دهه شصت به عنوان یک خودروی لوکس دو درب شخصی با تنوع اسپرت شروع شد و تا اواسط دهه هشتاد نیز به همین شیوه ادامه یافت. در نسل پنجم جدید خود ، گرندپری به پیشرانه جلو تغییر کرد (همانطور که در چشم انداز خودروهای آمریکایی چنین بود) و برای اولین بار سبک بدنه سدان چهار در را توسعه داد. همچنین چند سیلندر خود را از دست داد ، زیرا بزرگترین موتور آن 3.6 لیتری V6 شد. گرند پری در نسل ششم خود ادامه داد تا آخرین بار خود را اختراع کرد: آخرین مدل نسل هفتم که از رکود بزرگ عبور می کرد و تقریباً تا انتهای پونتیاک به عنوان یک نشان.

در سال 2004 ، جایزه بزرگ جدید در نسخه نسل سوم به روز شده پلت فرم W بدن بدنه قدیمی GM ظاهر شد. برای اولین بار ، گرندپری از ریشه خود فاصله گرفت و تنها به عنوان یک سدان در دسترس بود. به طور کلی طول آن به 198.3 اینچ رسید و یا یک اندازه کامل کوچک یا یک اندازه متوسط ​​بزرگ بود ، با این حال ، شما می خواهید آن را طبقه بندی کنید. در پلت فرم شورولت ایمپالا و بیوک لاکراس ، اینچ چند اینچ از ایمپالا کوتاه تر و کمی بیشتر از لاکروس بود. گرندپری جدید نشان دهنده اقدامی استقبال کننده از دوران روکش فلزی بود که پونتیاک بیش از یک دهه قبل از آن لذت می برد و سبک آن به عنوان تازه و متمایز مورد ستایش قرار گرفت.

در اولین سال مدل خود ، تمام گرندپری ها از برکت Buick 3800 Series III V6 ، با تنفس طبیعی L26 (200 اسب بخار) یا L32 سوپرشارژ (260 اسب بخار) استفاده می کردند. اسپرت ترین تریم اولیه GTP بود که تنها پیشرانه ای بود که موتور فوق شارژ را دریافت کرد. همه گرندپری ها از یک اتوماتیک چهار سرعته استفاده می کردند ، زیرا گیربکس های دستی برای اکثر خریداران دهه 2000 مورد توجه نبود.

در بخش دوم سال مدل 2005 ، GXP وارد خط تولید جایزه بزرگ شد. GXP خبر از بازگشت V8 به گرندپری داد-این ویژگی از سال 1988 وجود نداشت. موتور مورد بحث 5.3 لیتری LS4 بود ، موتوری بر اساس Corvette LS1. این اسب بخار برای 303 اسب مناسب بود ، کوچک شد و به روش های مختلف فشرده شد تا بتواند در پلت فرم W بدنه جلو رانده شود. این موتور در سال 2005 در هیچ وسیله نقلیه دیگری موجود نبود ، اما در سال 2006 به Impala SS و Monte Carlo SS راه یافت. و برای سالهای 2008-2009 نیز در LaCrosse Super موجود بود.

GXP به صورت استاندارد با تعویض پدل ، صفحه نمایش سربالا و سیستم تعلیق عملکرد با ارتفاع 0.4 اینچی پایین تر از سایر تریم های گرندپری همراه بود. کنترل سوار StabiliTrak همه چیز را در حال حرکت کنترل می کند. در خارج ، GXP با تریم تیزتر از هر طرف ، گیره جلویی بازنگری شده و زاویه دار تر ، دریچه گلگیر مصنوعی ، اگزوز دوگانه و سپر متفاوت مشخص شد. چرخ های کروم کروم از دیگر موارد اختصاصی GXP بودند.

اما مانند موتور گشتاور V8 با پیشرانه جلو ، تا اواسط دهه 2000 جنرال موتورز از نظر مالی از کنترل خارج شده بود. جنرال موتورز در سال 2005 10.5 میلیارد دلار ضرر کرد. رکود اقتصادی آینده سرنوشت جنرال موتورز را تثبیت کرد و پونتیاک را نیز با خود همراه کرد. جایزه بزرگ بعد از سال مدل 2008 لغو شد. جانشین آن از نظر فنی G8. اما آن استرالیایی عقب رانده فقط دو سال دوام آورد. پونتیاک 2010 را با سه پیشنهاد دوم به پایان رساند ، که تنها یکی از آنها در واقع یک پونتیاک بود. G2 (Daewoo Matiz) ، G6 و Vibe (تویوتا ماتریکس) ارائه می شدند.

GXP امروزه فراموش شده است ، بازمانده جنرال موتورز از لحظات قبل از ورشکستگی و سازماندهی مجدد آن. این خودرویی بود که بسیاری از آن درخواست نکرده بودند: یک V8 گشتاور عرضی همراه با جلو و فضای داخلی نسبتاً وحشتناک. تعداد کمی از مشتریان آن برای V8 – 29،335 دلار – کمی بیشتر از 42،000 دلار که برای تورم تنظیم شده بود ، حق بیمه پرداخت کردند. GXP Rare Ride امروز با قیمت 10،995 دلار بسیار کمتر درخواست می کند. این مسافت تنها 66،900 مایل را طی کرده است و سابقه مالکیت کاملی دارد.

[Images: GM]

خودی TTAC شوید. با عضویت در ما ، آخرین اخبار ، ویژگی ها ، موارد TTAC و سایر مواردی را که در مورد اتومبیل به حقیقت می رسد دریافت کنید. خبرنامهبه

مربوط