داستان برتر عقاب ، قسمت ششم (پایان)

امروز ما سری Rare Rides خود را در یتیم عقاب برتر (پنج قسمت دیگر در اینجا) به پایان می رسانیم و درباره میراث مهم صندوقدار صندوقدار در کرایسلر بحث می کنیم.

اگرچه در آن زمان توسط مطبوعات خودرو مورد ستایش قرار گرفت ، اما فرانسوی-آمریکایی عقاب برتر نه با ترکیب K-Everything کرایسلر و نه با پیشنهادات عقاب ژاپنی و فرانسوی سازگار نبود. در زمان معرفی ، پلت فرم اولیه دهه هشتاد دهه 80 رنو در زیر آن نیز نسبتاً قدیمی بود. در نتیجه ، Premier فقط 5 سال قبل از لغو آن در فروش بود.

در آغاز کار در سال 1988 ، کرایسلر هنوز وعده نوع دیگری از پریمیر را داد: کوپه طراحی شده توسط دیک تیگ قبلاً اشاره داشت. در حالی که LX پایه دارای حداقل تزئین بیرونی بود و در طراحی Guigiaro واقعی ترین بود ، کرایسلر روکش را به نسخه ES مجلل اضافه کرد. ES همچنین از صندلی های سطلی ، سیستم تعلیق محکم تر و تعویض کننده کنسول استفاده کرد. 1989 آخرین باری بود که کوپه Premier وعده داده شد ، توسط خود Iacocca در تلاش برای افزایش فروش عقاب اعلام شد. در حالی که کوپه هرگز عرضه نشد ، تریم ES Limited ظاهر شد و Premier را تک رنگ کرد.

در نیمه راه خود ، Premier برای سال 1990 دوباره کار کرد. ترمزهای دیسکی در کنار سیستم اگزوز فولاد ضد زنگ وارد شدند. کرایسلر سیستم برقی Renix (Renault-Bendix) را برای یک کرایسلر پرتاب کرد. نکته قابل توجه این است که رنیکس تزریق سوخت الکترونیکی موتورهای 2.5 و 4.0 لیتری جیپ را نیز تامین می کرد. کرایسلر امسال نیز با نمای بیرونی پریمیر دست و پنجه نرم کرد و نشان Guigiaro را از روی قاب گلگیر جلو برد. مدل اصلی چهار سیلندر اصلی به دلیل عدم محبوبیت (و ناراحت کننده ، در زیر نگاه کنید) از بین رفت و فقط V6 باقی ماند.

امسال همچنین شاهد معرفی دوج کمی موناکو بودیم ، یک نام تجاری که از سال 1979 در خواب بود. مانند لغو موتور چهار سیلندر ، موناکو به یک دلیل خاص ایجاد شد: کرایسلر نیاز به تغییر موتورهای PRV V6 بیشتری داشت. این شرکت از نظر قراردادی موظف به خرید 260،000 موتور بود ، اما فروش برتر در دو سال اول تولید آن به زیر 90،000 رسیده بود.

پریمیر و موناکو در سالهای 1991 و 1992 نسبتاً بدون تغییر ادامه دادند ، زیرا آینده آنها قبلاً توسط کرایسلر بسته شده بود. در آن زمان شرکت قرارداد موتور PRV خود را انجام داد و خط جدیدی از خودروها را در اختیار داشت: پلت فرم LH Eagle Vision ، Dodge Intrepid و Chrysler Concorde.

کرایسلر در سال 1988 معاون فرانسوی مهندسی محصولات را به نام فرانسوا کاستینگ منصوب کرد ، که قبلاً با رنو و AMC کار می کرد و با Premier آشنا بود. در اواخر سال 1989 ، تصمیم گرفته شد که کرایسلر از پریمیر به عنوان پایه ای برای سدان های بعدی خود استفاده کند ، زیرا مدرن ترین خودرو در خط تولید این شرکت بود. Castaing از بسیاری از ویژگیهای Premier برای توسعه LH ، به ویژه طرح طولی موتور آن استفاده کرد. چیدمان یک ویژگی بارز رنو بود و متفاوت از سنت-عرضی جلو در کرایسلر بود. همچنین سیستم تعلیق Premier و اجزای منتخب سیستم ترمز به LH منتقل شدند.

در کنار موتور طولی گیربکس چهار سرعته اتوماتیک جدید کرایسلر قرار داشت که بسیار شبیه به اتوماتیک پریمیر بود. و هنگامی که کرایسلر نمونه های اولیه LH را برای آزمایش جاده ارسال کرد ، آنها از پوسته های بدنه Premier استفاده کردند. خودروهای LH در سال 93 تولید شدند و در برامپتون اسمبلی که قبلا توسط پریمیر اشغال شده بود ، فضا را اشغال کردند. LH با انعطاف پذیری در نظر گرفته شد و دارای دیفرانسیل جلو یا عقب بود. نسخه درایو عقب LX نام گرفت و در کرایسلر 300 جدید 2005-2010 استفاده شد.

برتر در پشت این نوشته های Rare Ride در برخی از نقاط از طریق فروشنده معروف eBay Rover Classic فروخته شد. این نمونه در سال 1989 از ES Trim بود ، این نمونه سفید و خاکستری روی مخمل قرمز بود و در وضعیت فوق العاده ای قرار داشت. به نظر می رسد که با یک لنز نشانگر شکسته به حراج خودرو اهدا شد و Rover Classic آن را برای فروش تمیز کرد. پول راحت ، نه؟

[Images: Chrysler]

خودی TTAC شوید. با عضویت در ما ، آخرین اخبار ، ویژگی ها ، موارد TTAC و سایر مواردی را که در مورد اتومبیل به حقیقت می رسد دریافت کنید. خبرنامهبه

مربوط